Welk sterk verhaal vertel jij op het leugenbankske?
Midden op een kruispunt van fiets- en wandelpaden in de Loonse duinen staat een bank waar mensen even pauzeren en genieten van een prachtig uitzicht op de heide, duinen en bossen. Afgelopen zomer kwam ik daar vaak langs en bijna altijd zaten er mensen gezellig te “buurten” ofwel geanimeerd in gesprek met elkaar. Mensen die elkaar even ontmoeten, een gesprek aanknopen en daarna ieder weer hun eigen weg vervolgen.
In mijn omgeving wordt deze bank het “leugenbankske” genoemd.
Dat geeft stof tot nadenken.
Welke leugens worden er verteld?
Jij en ik vertellen veel verhalen over onszelf, hoe het met ons gaat, wat we meemaken en hoe we situaties ervaren. Maar vertellen we altijd de waarheid?
Ook ik betrap mezelf erop dat ik mijn verhaal soms net wat positiever vertel dan het voor mij eigenlijk voelt. Een andere keer maak ik het net wat spannender dan eigenlijk nodig is. Terwijl je het uitspreekt voel je ergens in je binnenste dat er wat gebeurt met je. Diep van binnen weet je ook wel waarom je dat doet. Je wil er niet teveel aandacht voor omdat dat het ongemakkelijk voelt of je vindt het leuk om aandacht te krijgen voor je spannende verhaal. Zo liegen we allemaal heel wat af. Op een feestje of in de kroeg een verhaal wat aanzetten en je hebt alle lachers op je hand. Daar is toch niets mis mee?
Wat is dan de waarheid?
Iedereen heeft zo zijn eigen waarheid. Daar is niets mis mee. Verhalen kun je ook wel met een korreltje zout nemen. Alleen wanneer het dicht bij je komt ligt dat gevoelsmatig toch anders. Wanneer het over belangrijke persoonlijke zaken gaat, beleef je alles vanuit je eigen waarheid. De ander kan een andere waarheid ervaren. Vaak ligt De waarheid in het midden. Als je open kunt staan voor de ander kom je tot verbinding. Hou jij je vast aan je eigen waarheid en verwijt je de ander zijn visie dan komt het tot een verwijdering. Verwijten is namelijk verwijderen.
Met je eigenwijsheid sta je dan je eigen wijsheid in de weg.
We liegen elke dag
Wat we vertellen kan wat anders zijn dan wat we echt voelen. Binnen en buiten zitten dan niet op 1 lijn. Dat wordt meestal ook wel aangevoeld door de omgeving. We zijn dan niet authentiek.
Liegen tegen onszelf heeft niet alleen te maken met hoe we communiceren naar de buitenwereld maar het begint in onze binnenwereld. Hoe we over onszelf denken.
De grootste leugen die ik vaak tegenkom in de praktijk is dat we denken dat we niet goed genoeg zijn. Als je die leugen maar vaak genoeg tegen jezelf zegt, ga je hem vanzelf geloven. Deze bewuste of onbewust leugen vormt ons en belemmert ons om voluit te leven. Dat is erg jammer en kost ons veel energie.
Zie jij de leugens?
Leugens bij een ander signaleren is eenvoudig.
Wanneer jij je eigen leugens herkent, kun je ze ombuigen tot je ware zelf. Je zult versteld staan van wat er dan in je leven gebeurd. Soms hebben we anderen nodig om onze eigen leugens te leren zien. Dat gebeurt bijvoorbeeld wanneer je bij een ander tegen hetzelfde aanloopt en je als het ware in een spiegel kijkt. Je moet het wel durven zien. Soms kan een verhelderend gesprek met een buitenstaander heel verfrissend zijn. Die kan je dingen laten zien waar je zelf blind voor was.
Wanneer je niet meer volgens je leugens leeft maar vanuit je ware zelf, gebeurt er iets moois in je leven.
Dan heb je pas een sterk verhaal om te vertellen!
